Οι προετοιμασίες για τα Χριστούγεννα αρχίζουν μέρες πριν τη μεγάλη αυτή γιορτή της Χριστιανοσύνης. Συγκεκριμένα,  οι γυναίκες, κυρίως, του χωριού αρχίζουν τις οικιακές εργασίες. Καθαρίζουν σχολαστικά το σπίτι, ψήνουν παξιμάδια σε παραδοσιακούς φούρνους, «ασπρογιάζουν» τους εσωτερικούς και εξωτερικούς τοίχους των αυλών. Είναι ενδιαφέρον πως στην μπογιά με την οποία έβαφαν τοποθετούσαν φύλλα από την «παππουτσοσυκιά» με σκοπό να αποκτήσει ένα γκριζογάλανο χρώμα, το «λουλατζί», όπως το έλεγαν, αλλά και να διατηρηθεί για μεγαλύτερο χρονικό διάστημα.

Τη μέρα των Χριστουγέννων, όλο το χωριό πηγαίνει στην εκκλησία, μεταλαμβάνει των αχράντων μυστηρίων, «πασκάζει», όπως λένε στην κυπριακή διάλεκτο, και ακολούθως μαζεύεται στο προαύλιο της εκκλησίας και ανταλλάζει ευχές και φιλιά. Έπειτα, οικογένειες και φίλοι μαζεύονται σε σπίτια για να φάνε σούπα αυγολέμονο ή τον παραδοσιακό τραχανά. Τα παλιά χρόνια, οι κάτοικοι του χωριού συνήθιζαν το πρωί των Χριστουγέννων, πριν πάνε στην εκκλησία να τοποθετούν στη φωτιά καζάνια με νερό, έτσι ώστε όταν επιστρέψουν από τη Θεία Λειτουργία το νερό να έχει ζεσταθεί. Μόλις έτρωγαν τη σούπα τους, έσφαζαν τον χοίρο, τον οποίο μεγάλωναν για τη μέρα αυτή, και τον τοποθετούσαν στο καζάνι ή τον περιέλουζαν με το καυτό νερό. Ο χοίρος τοποθετείτο ή περιελούζετο με καυτό νερό για να μπορεί να αφαιρεθεί το τρίχωμα και το δέρμα του ευκολότερα, έτσι ώστε οι χωρικοί να μπορούν με το κρέας του να κατασκευάζουν διάφορα  παραδοσιακά προϊόντα,  όπως «λούντζες», λουκάνικά και  «ζαλατίνα».